يكي از قديميترين نويسنده های رادیو:

يكي از قديميترين نويسنده های رادیو:

حسينقلي مستعان پس از اتمام دوره دبيرستان در دارالفنون مدتي در مدرسه علوم سياسي به تحصيل پرداخت.

وي كار روزنامه نويسي را از سال 1298 آغاز كرد و از 17 سالگي در روزنامه نيمه رسمي ايران فعاليت داشت و نخستين شعرها و داستان هاي كوتاه خود را در روزنامه هاي «نسيم شمال، اتحاد و روزنامه ايران» منتشر كرد. قصه نويسي را نيز از سال 1314 در مجله «مهرگان» با نام مستعار «ح.م.حميد» آغاز نمود.
او در كار ترجمه هم دست داشت، ترجمه «بينوايان» اثر ويكتور هوگو كه از جمله ترجمه هاي اوست يكي از بهترين ترجمه هاي بينوايان به شمار مي رود.
او در سال 1319 مجله «راهنماي زندگي» را منتشر كرد و بدون وقفه از سال 1300 تا 1357 – يعني 57 سال – قلم زد.
مستعان پس از واقعه شهريور 1320 مدتي به سياست روي آورد و سردبير و مدير برخي از روزنامه هاي سياسي آن زمان مانند روزنامه هاي «اخبار روز، اخبار و دستور» شده و از دهه 1320 براي بعضي از برنامه هاي راديو مي نوشت. او در سال 1328 رئيس شوراي نويسندگان راديو شد. مستعان بسيار پركار بود و گاهي در هفته، هفت تا هشت پاورقي و داستان كوتاه مي نوشت و همه را مرتب و بدون تأخير مي رساند.
او از سال 1335 تا سال 1340 در «مجله راديو» داستان كوتاه مي نوشت. اغلب نوشته هاي او در «مجله راديو» داستان هاي پندآموز اجتماعي بود كه با يك نتيجه گيري اخلاقي پايان مي يافت. بسياري از داستان هاي او در برنامه هاي راديو استفاده مي شد.
او نثري روان و ساده داشت و داراي تخيل قوي بود و در شخصيت پردازي مهارت زيادي داشت.
نوشته هايش پيش نويس و پاكنويس نداشت و از همان آغاز كار، شروع به نوشتن مي كرد. وي 1000 داستان كوتاه و 200 كتاب نوشته است و به مرد هزار داستان شهرت دارد. او مدتي هم به كار نمايشنامه نويسي مشغول شد و طي سال هاي دهه 30 و 40 نمايشنامه هاي زيادي براي راديو نوشت.
مستعان در اواخر دهه بيست مدتي به رياست راديو منصوب شد.

منبع